En dan is het nu tijd voor een lekker muziekje. Meezingen of de zaal verlaten aub:

k krijg vlinders in m’n buik, als ik naar die jongen kijk.
Oh, oh, vlinders in m’n buik. Ja, m’n moeder die had gelijk.
En ’s morgens warblargh vroeg, dan sta ik voor het raam.
Dan zie ik die jongen weer naar school toe gaan.

Ik weet nog hoe ’t gebeurde, ik keek eens door het raam.
Ik zag die jongen lopen, hij keek me lachend aan.
Ik kreeg een raar gevoel toen, ben naar m’n moeder gegaan.
Die zei toen “Lieve Alie, je hebt vlinders in je buik, ja vlinders in je buik.”
Vliiiiiiiiiinders in je buuiiiiik.

Ik krijg vlinders in m’n buik, als ik naar die jongen kijk.
Oh, oh, vlinders in m’n buik. Ja, m’n moeder die had gelijk.
En ’s morgens warblargh vroeg, dan sta ik voor het raam.
Dan zie ik die jongen weer naar school toe gaan.

’t Is nu een week geleden, en nog steeds een raar gevoel.
Ik zie hem steeds maar lopen, laatdeboeldeboel.
Ik ga nu met hem praten, zeggen wat ik voel.
Over mijn gevoelens, en vlinders in m’n buik, ja vlinders in m’n buik.
Vliiiiiinders heb ik in m’n buuuiiiik.

Ik krijg vlinders in m’n buik, als ik naar die jongen kijk.
Oh, oh, vlinders in m’n buik. Ja, m’n moeder die had gelijk.
En ’s morgens warblargh vroeg, dan sta ik voor het raam.
Dan zie ik die jongen weer naar school toe gaan.

Ik krijg vlinders in m’n buik, als ik naar die jongen kijk.
Oh, oh, vlinders in m’n buik. Ja, m’n moeder die had gelijk.
En ’s morgens warblargh vroeg, dan sta ik voor het raam.
Dan zie ik die jongen weer naar school toe gaan.